Οι ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ Δηλώσεις έτι ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ, και τα Δυο Περιστατικά που Έμειναν στη Μνήμη!

Οι φορολογικές δηλώσεις δεν λένε πάντα την αλήθεια κι αυτός είναι ένας κανόνας που ίσχυε.. από πάντα στην Ελλάδα – τουλάχιστον όταν μιλάμε για εκπροσώπους της εγχώριας σόου μπιζ. Στις αρχές του 1980, η τότε κυβέρνηση έκρινε καλό να δημοσιεύσει τα ετήσια εισοδήματα όχι μόνο των βουλευτών, αλλά γενικά κάθε διάσημου Έλληνα της εποχής βάσει των φορολογικών δηλώσεων, που είχαν υποβάλλει την προηγούμενη χρονιά (πρακτικά για τα εισοδήματα του 1978)! Πιθανόν σκέφτηκαν ότι ήταν μια ευκαιρία επίδειξης… διαφάνειας, όμως το στοίχημα θα κερδιζόταν αν μετά τη δημοσιοποίηση των εισοδημάτων ακολουθούσε και κάποιος έλεγχος ορισμένων… αξιοπερίεργων αποτελεσμάτων, όπως προκύπτουν από τη σύγκριση των στοιχείων. Αλλά ναι… υποτίθεται ότι πριν το 1981 στην Ελλάδα δεν υπήρχε φοροδιαφυγή, όπως θέλει ένα αγαπημένο, σύγχρονο ελληνικό παραμύθι. Με κριτήριο τις φορολογικές δηλώσεις του 1979, πιο πλούσιος Έλληνας ηθοποιός του 1978 ήταν… ο Νίκος Ρίζος με συνολικό εισόδημα 1.974.618 δραχμές.



Eshop Ticker
E-SHOP



Περίπου 140.000 δραχμές λιγότερες κέρδισε την ίδια χρονιά ο Θανάσης Βέγγος, ενώ τρίτος στη λίστα ήταν ο Κώστας Καζάκος με έσοδα λιγότερα του ενάμιση εκατομμυρίου, ενώ περίπου 1.357.000 δρχ. εισόδημα δήλωσε η Αλίκη Βουγιουκλάκη, περίπου 100.000 δρχ περισσότερα από τον Τάκη Μηλιάδη! Και η λίστα των εκατομμυριούχων ηθοποιών του 1978 συμπληρώνεται (με φθίνουσα σειρά) από τους Άγγελο Αντωνόπουλο, Αλέκο Αλεξανδράκη, Κάτια Δανδουλάκη, Λάμπρο Κωνσταντάρα, Διονύση Παπαγιαννόπουλο, Διονύση Καλό, Σωτήρη Μουστάκα, Κώστα Χατζηχρήστο, Νίκο Τζόγια και Αλέξη Μινωτή. Πολύ πλουσιότεροι δήλωναν οι τραγουδιστές. Το ζεύγος Τόλης Βοσκόπουλος και Μαρινέλλα στην κοινή του φορολογική δήλωση δήλωνε εισοδήματα λίγο πάνω από 7.000.000 δραχμές. Ο μόνος που τους ξεπερνούσε από τον ευρύτερο χώρο της μουσικής ήταν ο μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης με έσοδα 7.387.166 δραχμών. Έκπληξη ήταν το όνομα του δεύτερου πλουσιότερου Έλληνα τραγουδιστή της χρονιάς: ήταν ο Γιώργος Κατσάμπας με εισόδημα περίπου 3.634.000 δραχμών!Πενήντα χιλιάδες δρχ. έλειπαν από τον Γιάννη Πάριο για να δηλώσει ένα τριαράκι εκατομμύρια, ενώ κάτι λιγότερο από 2.5 εκατομμύρια δραχμές εισόδημα δήλωσε ο Σταμάτης Κόκοτας. Ακολουθούσε ο Στράτος Διονυσίου, ενώ λίγο πάνω από τα 2 εκατομμύρια ανήλθε το εισόδημα του Γιάννη Πουλόπουλου το 1978. Μεταξύ των εκατομμυριούχων τραγουδιστών της χρονιάς η Λίτσα Διαμάντη, ο Κώστας Χατζής, η Χαρούλα Αλεξίου (και οι τρεις δήλωναν εισοδήματα άνω του 1.5 εκατομμυρίου), όπως επίσης ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Γιώργος Κοινούσης, ενώ μόλις που κατάφερε να βρεθεί στη συγκεκριμένη λίστα και ο Γιώργος Νταλάρας. Πλουσιότερος της Βουγιουκλάκη δήλωνε ο συγγραφέας Αντώνης Σαμαράκης με έσοδα περίπου 1,5 εκατομμυρίων, ενώ ένας άλλος άνθρωπος των γραμμάτων που ανήκε στο κλαμπ των εκατομμυριούχων ήταν ο Νίκος Γκάτσος.Αρκετά πίσω από το εκατομμύριο αλλά με εισοδήματα άνω των 800.000 δραχμών ακολουθούσαν ο Γιάννης Ρίτσος και ο Οδυσσέας Ελύτης στην προ νόμπελ εποχή. Τα γράμματα στην Ελλάδα δεν έφερναν ποτέ τα ίδια χρήματα με την πίστα. Ο Γιάννης Βογιατζής γεννήθηκε το 1927 στο Αιτωλικό, αλλά την παιδική και εφηβική του ηλικία την πέρασε σε διάφορες πόλεις επειδή ο πατέρας του ήταν δικαστικός και η οικογένειά του τον ακολουθούσε στις μεταθέσεις του. Έτσι, ο Γιάννης Βογιατζής έζησε ως παιδί στο Αλιβέρι της Εύβοιας, στα Λεχώνια της Μαγνησίας και στο Πλωμάρι της Λέσβου. Στο Αλιβέρι είδε για πρώτη φορά θέατρο από τον θίασο Παλαιολόγου, ενώ ο δάσκαλός του τού έδωσε τον πρώτο του ρόλο: τραγουδούσε “Μηχανικός θέλω να γίνω, αυτό πολύ με συγκινεί. Μα αν πάλι σέκος απομείνω, αν με πλακώσει η μηχανή; Στον Ταχυδρόμο το 2010 ανέφερε δυο περιστατικά που έμειναν στη μνήμη του από εκείνη την περίοδο. Το πρώτο ήταν μια αντιστασιακή εκδήλωση μαθητών γυμνασίου της Κέρκυρα που τραγουδούσαν τον Εθνικό Ύμνο και φώναζαν “Κάτω οι Ιταλοί” ώσπου τους διέλυσαν οι Ιταλοί κλωτσώντας τους (ο Βογιατζής σώθηκε μπαίνοντας τυχαία σε ένα σπίτι, τους ιδιοκτήτες του οποίου ευχαριστούσε συγκινημένος χρόνια αργότερα όταν επισκέφτηκε με θίασο το νησί).
Το δεύτερο περιστατικό ήταν το κάψιμο του Δημοτικού Θεάτρου της Κέρκυρας στη διάρκεια ενός γερμανικού βομβαρδισμού το 1943. Ο πατέρας του Βογιατζή του έλεγε να τρέξουν στο καταφύγιο για να σωθούν, αλλά εκείνος κοιτούσε με δέος το φριχτό θέαμα της καταστροφής. Ίσως είχε ήδη αποφασίσει ότι θα γίνει ηθοποιός, για αυτό και τον σημάδεψε η καταστροφή του θέατρου.Ο πατέρας του διαφωνούσε βέβαια με την επιλογή αυτή (για πολλά χρόνια αρνούνταν να παραδεχτεί ότι ο Γιάννης Βογιατζής ήταν γιος του όταν τον ρωτούσαν–αρνούνταν επίσης να παραδεχτεί ότι ήταν συγγενής του και ο τραγουδιστής Γιάννης Βογιατζής) αλλά η μητέρα του ήταν σύμμαχός του. Ο Βογιατζής είχε είδωλο τον Δημήτρη Χορν. Θυμάται ότι μια μέρα πήγε και του είπε: “αν κάνω για το θέατρο, θα γίνω ηθοποιός. Αν δεν κάνω, πάλι θα γίνω.” Ο Χορν του απάντησε: Κάνεις!” και ο Βογιατζής πήγε στη σχολή. Φοίτησε πάντως και στην Ανωτάτη Εμπορική.



Ακολουθήστε μας στο Facebook



Post a Comment

Νεότερη Παλαιότερη