Πίσω από τις Κάμερες! Μικρές Ιστορίες του Ελληνικού Κινηματογράφου όταν Έσβηνε η κάμερα #2

Ο ελληνικός κινηματογράφος, εκτός από λαμπρές στιγμές μπροστά από την κάμερα, έκρυβε και πολύ, δράση πίσω από αυτή. βουτάμε βαθύτερα σε άλλες 7 αγαπημένες ταινίες και αποκαλύπτουμε όσα έγιναν όταν “έσβηναν τα φώτα”. Χτυποκάρδια στο Θρανίο (1963). Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος. Πρωταγωνιστούν: Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ Η σκηνή της “προσευχής” πριν από τις εξετάσεις δεν ήταν στο αρχικό σενάριο. Προστέθηκε τελευταία στιγμή όταν η Αλίκη πρότεινε να κάνει κάτι αυθόρμητο και “σχολικό” – και τελικά, έγινε μία από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της ταινίας. Το Δόλωμα (1964). Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος Πρωταγωνιστούν: Αλίκη Βουγιουκλάκη, Αλέκος Αλεξανδράκης. Για την αισθησιακή σκηνή με τη Βουγιουκλάκη να βγαίνει από τη θάλασσα, ο Σακελλάριος είχε προνοήσει να γυριστεί νωρίς το πρωί, για να έχει φυσικό, απαλό φως. Χρειάστηκαν μόλις δύο λήψεις, όμως η Αλίκη κρύωνε τόσο πολύ που ζήτησε… κονιάκ μετά! Λόλα (1964). Σκηνοθεσία: Ντίνος Δημόπουλος Πρωταγωνιστούν: Τζένη Καρέζη, Νίκος Κούρκουλος.

Η ταινία θεωρήθηκε τολμηρή για την εποχή, και αρκετές σκηνές κόπηκαν από τη λογοκρισία, κυρίως διαλόγοι μεταξύ της Λόλας και του υπόκοσμου. Λέγεται μάλιστα πως στα πρώτα γυρίσματα, ο Κούρκουλος αρνήθηκε να πει κάποια ατάκα, θεωρώντας την “παρατραβηγμένη”. Ο Δημόπουλος άλλαξε το σενάριο επί τόπου. Η Θεία από το Σικάγο (1957). Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος. Πρωταγωνιστούν: Γεωργία Βασιλειάδου, Ορέστης Μακρής. Ο ρόλος της “μοντέρνας” θείας από το εξωτερικό γράφτηκε εξ αρχής για άντρα! Όταν όμως μπήκε η Βασιλειάδου στη συζήτηση, ο Σακελλάριος ξαναέγραψε το σενάριο μέσα σε 48 ώρες, ειδικά για το στυλ της – και δικαιώθηκε απόλυτα. Οι Γερμανοί Ξανάρχονται (1948). Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος. Πρωταγωνιστούν: Βασίλης Λογοθετίδης, Ίλυα Λιβυκού. Η ταινία γυρίστηκε εν μέσω πολιτικής αναστάτωσης, και η παραγωγή διακόπηκε πολλές φορές λόγω των επεισοδίων στην Αθήνα. Κάποια πλάνα γυρίστηκαν υπό τον φόβο των διαδηλώσεων — και σε ένα εξ αυτών, ακούγεται μακρινός πυροβολισμός, που δεν αφαιρέθηκε ποτέ. Αλίμονο στους Νέους (1961). Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος Πρωταγωνιστούν: Δημήτρης Χορν, Μάρω Κοντού.

Η ιδέα του σεναρίου βασίστηκε στον “Φάουστ”. Ο Χορν ήταν διστακτικός στην αρχή, αλλά τελικά ενθουσιάστηκε με τον ρόλο του “νέου γέροντα” και πρότεινε να γίνουν αλλαγές στις ατάκες ώστε να έχουν “φιλοσοφική χροιά”. Πολλές από τις ατάκες του γράφτηκαν από τον ίδιο. Μερικοί το προτιμούν κρύο (1963). Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης. Πρωταγωνιστούν: Ρένα Βλαχοπούλου, Ντίνος Ηλιόπουλος. Στα γυρίσματα, ο Ντίνος Ηλιόπουλος έσπασε το μικρό δάχτυλο του ποδιού του, αλλά συνέχισε να παίζει κανονικά! Αν προσέξεις, στις σκηνές όπου περπατάει ή τρέχει, κρύβει το πόδι ή το κουτσαίνει διακριτικά — χωρίς ποτέ να παραπονεθεί. Ο ελληνικός κινηματογράφος είναι γεμάτος από τέτοια μικρά “θαύματα”. Από ηθοποιούς που αυτοσχεδίαζαν, μέχρι τεχνικές λύσεις ανάγκης που έγραψαν ιστορία, οι αγαπημένες μας ταινίες δεν ήταν ποτέ απλά, ταινίες. Ήταν καθημερινές μάχες, γέλια, ατυχίες, και μαγικές στιγμές.



Ακολουθήστε μας στο Facebook