γειά σας είμαι η καίτη και σήμερα θα σας πω μία ιστορία που έγινε το περασμένο φθινόπωρο. εγώ έχω παντρευτεί πρόσφατα τον πέτρο. ο πέτρος είναι πολύ καλός , με φροντίζει , όμως λείπει πάρα πολλές ώρες στη δουλειά. αυτό είναι κάπως δύσκολο για εμένα αφού η δουλειά τον έχει απορροφίσει, και οι προσωπικές μας στιγμές είναι ελάχιστες.
μένω πολλές ώρες μόνη μου στο σπίτι , ευτυχώς έρχεται η κολλητή μου η στέλλα με τον αρραβωνιαστικό της τον μάνο κάποιες φορές και μου κάνουν παρέα. μέχρι πρόσφατα όλα ήταν καλά, μέχρι που άρχισα να διαπιστώνω πως ο μάνος με κοίταζε κάπως. κάρφωνε συχνά το βλέμμα του πάνω μου , εγώ το καταλάβαινα και ερχόμουνα σε αμηχανία. η στέλλα είναι πολύ φίλη μου και δεν ένιωθα καλά
μία μέρα λοιπόν που η στέλλα πήγε σε μία συνέντευξη για δουλειά, ο μάνος ήρθε μόνος του στο σπίτι, την ώρα φυσικά που ο άντρας μου ήταν στη δουλειά. τον ρώτησα που είναι η στέλλα , μου είπε ότι είχε πάει σε αυτή τη συνέντευξη , βαρέθηκε μόνος του και ήρθε να μου κάνει παρέα μου απάντησε. τον ρώτησα αν ήθελε να του φτιάξω καφέ , αλλά εκείνος μου είπε, δεν βάζεις μου λέει καλύτερα δύο τσιπουράκια να τα πιούμε
δεν το βρήκα κακή ιδέα. έβαλα λοιπόν κάτι τσίπουρα , καθήσαμε μαζί στον καναπέ και αρχίσαμε να πίνουμε. είχαμε ζαλιστεί λίγο , μιλάγαμε και λέγαμε διάφορα, γελάγαμε , μέχρι που δεν ξέρω πως έγινε και ξαφνικά αρπαχτήκαμε και αρχίσαμε να δίνουμε παθιασμένα φιλιά
.jpg)
0 Σχόλια